ΑΝ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ….
Εγκαινιάζοντας την στήλη που εύστοχα κατά την γνώμη μας δημιουργήσατε και ανταποκρινόμενοι στο δικό σας κάλεσμα, θα επιχειρήσω να αποτυπώσω σκέψεις και «παρατηρήσεις» για γεγονότα που έγιναν και που καλό θα ήταν να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να αποφύγουμε, στηρίζοντας έτσι το επίπεδο συνεργασίας που πρέπει να παραμείνει υψηλό.
Για παράδειγμα, είναι σημαντικό για εμάς τους κριτές, κατά την άσκηση πάντα των καθηκόντων μας, να έχουμε την δυνατότητα της άμεσης απεικόνισης στον φωτεινό πίνακα της δική σας υπόδειξης (όταν βέβαια αυτό αφορά πληροφορίες που έχει ο πίνακας). Είναι κατανοητό δε, ότι αυτό γίνεται περισσότερο επιτακτικό όταν πρόκειται για αγώνες υψηλού αγωνιστικού επιπέδου και ιδιαίτερα σημαντικού βαθμολογικού ενδιαφέροντος.
Άρα η υπόδειξη (από εσάς) και η απεικόνιση(από εμάς) πρέπει να γίνουν στον ίδιο χρόνο!!!!!!
Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, θεωρώ ότι δυσκολεύει τόσο το δικό μας έργο όσο και το δικό σας. Αυξάνει δε, τις πιθανότητες γενικότερων αγωνιστικών προβλημάτων με απρόβλεπτες συνέπειες.
Επειδή αυτές οι επιπόλαιες στιγμές, είναι κατά κανόνα αυτές που δημιουργούν τα περισσότερα προβλήματα, κρίνω ότι δεν θα ήταν λάθος να ασχοληθούμε με αυτό.
Ας σκεφτούμε την παρακάτω υποθετική, αλλά όχι ανύπαρκτη περίπτωση:
Έστω, ότι δείχνετε (από λάθος), φάουλ στο Νο5 της Α ομάδας που δεν αγωνίζεται. Οι κριτές διαπιστώνουν το λάθος, ενημερώνουν τον διαιτητή και ρωτούν σε ποιον παίκτη να χρεώσουν το φάουλ (στο φύλλο αγώνα και στον φωτεινό πίνακα). Η ερώτηση των κριτών δεν παίρνει απάντηση στην συγκεκριμένη φάση και ο διαιτητής κάνοντας νόημα ότι θα υποδείξει αργότερα τον παίκτη που θα χρεωθεί το φάουλ, δίνει την μπάλα για επαναφορά. Παίζει η μπάλα και στην συνέχεια μπαίνει καλάθι!!! Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να απεικονίσουμε στον πίνακα πρώτα το καλάθι και μετά ετεροχρονισμένα, το φάουλ. ΛΑΘΟΣ ΕΚΑΤΕΡΩΘΕΝ!!!
Το θεωρώ λάθος, γιατί , αφενός το τραπέζι έπρεπε να επιμείνει με όποιο τρόπο, μέχρι να δοθεί άμεσα η διευκρίνιση από τον διαιτητή, αφετέρου ο διαιτητής δεν δικαιούται γιατί δεν προβλέπεται από πουθενά να απαντήσει αργότερα στο συγκεκριμένο ερώτημα.
Σε μια εύκολη ανάγνωση θα μπορούσαμε να πούμε, ότι γίνεται πολλή κουβέντα για το τίποτα. Δεν είναι όμως έτσι, για τον απλούστατο λόγο ότι θα μπορούσε να αμφισβητηθεί η εκ των υστέρων καταχώρηση του φάουλ στον παίχτη, πιθανόν και από τις δύο ομάδες ανάλογα με το όποιο συμφέρον είχε η κάθε μία την συγκεκριμένη στιγμή.
Είναι φανερό ότι αυτή η εικόνα δεν μας βοηθά και δεν μας κάνει αξιόπιστους.
Δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι, το άγχος, το στρες, η ψυχολογική κατάσταση του διαιτητή την ώρα του αγώνα, μπορεί να αποτελέσει αποδεκτή δικαιολογία. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την ολιγωρία που έδειξε το τραπέζι της γραμματείας.
Γνωρίζετε καλά ότι εσείς περισσότερο και εμείς σαφώς λιγότερο, βρισκόμαστε συχνά στο μάτι του κυκλώνα σαν εξιλαστήρια θύματα. Όσα λάθη και αν κάνουν παίκτες, προπονητές είναι σχεδόν στο απυρόβλητο.
Ένα να κάνουμε εμείς ή εσείς γίνεται πρωτοσέλιδο!!!!
Μας χρεώνουν (κυρίως σε εσάς) αβίαστα την ήττα της ομάδας, πόσο μάλλον όταν τους δώσουμε δικαίωμα, όσο μικρό και αν είναι το δικό μας λάθος.
Πιστεύω ότι κανείς από εμάς δεν διεκδικεί το αλάθητο, όμως, κάτι που μπορούμε να το διαχειριστούμε εύκολα δεν αξίζει να το κάνουμε δύσκολο για κανένα, μα για κανένα λόγο!!!
Άρα, κατά την γνώμη μου, πρέπει κάνουμε κτήμα μας ότι, στον αγωνιστικό χώρο υπάρχουν τρεις ομάδες, οι δυο διαγωνιζόμενες και μια όλοι εμείς (διαιτητές-κριτές-κομισάριοι), τότε ίσως καταφέρουμε να γίνουμε καλύτεροι, περισσότερο δυνατοί, περισσότερο παραγωγικοί και πρόξενοι λιγότερων λαθών και παραλήψεων.
Με απόλυτο σεβασμό στο έργο σας, στην προσφορά σας και με αγάπη στον χώρο σας. Με την ελπίδα ότι θα τα καταφέρουμε να κάνουμε άλματα στην συνεργασία και την επικοινωνία, σας παραθέτω τις λίγες αυτές σκέψεις .
Τάνια Μερίκα
Πρόεδρος Συνδέσμου Κριτών Καλαθοσφαίρισης Νομού Αττικής.